17 dnia miesiąca Tamuz (w tym roku 23.07 według kalendarza gregoriańskiego) przypada Sziwa Asar be Tamuz. Dzień ten rozpoczyna trzytygodniowy czas żalu, pokuty i skruchy. Te trzy tygodnie noszą nazwę Jemei bein hamecarim, czyli „dni w cierpieniach”. Ma to związek z licznymi klęskami, które miały nawiedzić naród żydowski w tym okresie:
- zniszczenie zarówno Pierwszej, jak i Drugiej Świątyni oraz zburzenie części murów Jerozolimy;
- Mojżesz, schodząc z góry Synaj, ujrzał naród Żydowski wielbiący złotego cielca i w gniewie rozbił tablice z Dziesięciorgiem Przykazań;
- za czasów Pierwszej Świątyni kapłani zaprzestali składania codziennych ofiar z powodu braku owiec w czasie oblężenia Jerozolimy;
- w czasach prześladowań ze strony Rzymian, dowódca wojskowy Apostomos wystawił w Świątyni posążek pogańskiemu bogu i publicznie spalił Torę.
Czas pokuty kończy Tisza be Aw - święto żałoby, które przypada dziewiątego dnia miesiąca Aw. Ostatnie dziewięć dni przed tą uroczystością obowiązują najostrzejsze przepisy. Zakazane jest kupowanie i szycie nowych ubrań, zażywanie kąpieli (wolno jedynie przemywać zimną wodą twarz, ręce i stopy), pielęgnowanie ciała, włosów i bród, zawierania małżeństw i urządzania przyjęć weselnych oraz wszelkich innych wesołych uroczystości, zabaw i rozrywek, a także spożywanie produktów mięsnych i picie wina.
Marta Zimnicka
Centrum Pamięci Kultury Żydowskiej
Na zdjęciu obraz Davida Robertsa, Oblężenie i zniszczenie Jerozolimy przez Rzymian, 1850 r., domena publiczna, Wikimedia Commons
